کد مطلب:369842 شنبه 14 اسفند 1395 آمار بازدید:489
»»» فهرست کتاب
اصل تذکر
تذكر كه مبتنی بر مبنای تربیتی «غفلت» یا بیگانگی از خدا است، از اساسی‌ترین اصول تربیتی است كه مربی همواره به آن نیازمند خواهد بود، چرا كه غفلت همواره در كمین متربی است تا او را در خود فروبرد. این اصل می‌تواند به عنوان مقدمه‌ای برای به كارگیری اصل «بازگشت یا تغییر رفتار» باشد. امام (ع) در فرازهای مختلفی از دعاها، ضمن اشاره به ویژگی غفلت ذكر را به عنوان راه غفلت زدایی معرفی می‌كند: «و نبهنی لذكرك فی اوقات الغفله» (دعای 29/20)، مرا در اوقات غفلت، به یاد خود آگاه ساز. «و اشغل قلوبنا بذكرك عن كل ذكر» (دعای 1/11)؛ دل‌های ما را به یاد خود از هر یادی مشغول دار. «ثم انتبهت بتذكیرك لی من غفلتی» (دعای 16/13). با آگاهانیدن تو از خواب غفلت بیدار شدم. با دقت در این فراز درمی‌یابیم كه برای غفلت زدایی از متربی آگاه كردن و به یاد آوردن او لازم و ضروری می‌نماید؛ این جاست كه این متذكر شدن و سپس یاری و راهنمایی، متربی را از لغزش بازداشته و او را از فروافتادن می‌رهاند و به راه، بازمی‌گرداند؛ لذا امام (ع) در ادامه می‌فرماید: «و نهضت بتوفیقك من زلتی و رجعت و نكصت بتسدیدك عن عثرتی» (همان)؛ با توفیق تو از لغزشم برخاستم و با راهنمایی تو از به سر در افتادن برگشتم (همان).